Nou ja, ik lieg, het was verschrikkelijk om te doen. Maar het was tijd. Vorige week hebben we de grootste haag midden op de tuinderij helemaal teruggezet.
Op het land lopen verschillende hagen, twee daarvan zijn brede gemengde hagen van ruim 10 meter breed. Deze hagen doen dienst als windbreker en als biotoop. Ze krikken de biodiversiteit op ons terrein gigantisch op. Niet alleen voor vogels en insecten zijn ze van grote waarde, ook voor de vos, marters, bunzing, wezel, egel en talloze andere dieren die bij ons leven hebben dit soort hagen veel te bieden. Het was dan ook met pijn in ons hart dat we de hele haag terug hebben gezet tot zo’n 20 centimeter boven de grond. Gelukkig zullen deze stoven snel weer uitlopen.
Dit soort hagen zijn samengesteld uit allerlei inheemse bomen en struiken; els, sleedoorn, lijsterbes, meidoorn, kornoelje, gelderse roos, botanische roos, mispel, linde, es, vuilboom. Noem maar op. Hoe ouder ze worden, hoe groter de bomen in de haag worden. Op een gegeven moment worden de bomen dominanter dan de struiken en ontstaat er meer schaduw, waardoor de haag steeds dunner wordt van onder. Op den duur zal de haag niet alleen minder efficiënt worden als windbreker, maar ook minder divers, en minder schuilplaats en biotoop bieden.
Deze hagen moeten dan ook terug gezet worden om de zoveel tijd om hun functies en waarde te behouden. Uit de inmiddels goed ontwikkelde wortelstelsels groeien de struiken en bomen dan weer heel snel met veel scheuten terug. Hierdoor ontstaat opnieuw een mooie dichte haag. De tweede brede gemengde haag op het terrein is inmiddels drie jaar geleden helemaal terug gezet, en is nu al weer 3 tot 4 meter hoog!
Toch is het even slikken. Zo kaal, en open, het ziet er maar verlaten uit.
